دسته‌بندی‌ها
فیلتر

تاریخچه صندل و دمپایی

صندل، نوعی کفش است که از کفی تشکیل شده است که با بند هایی روی کف پا، انگشتان پا یا مچ پا محکم می شود. قدیمی ترین نمونه شناخته شده صندل مربوط به حدود 10900 سال قبل از امروز، از پوست درخت درمنه ساخته شده است و از ایالت اورگان کنونی ایالات متحده می آید. صندل در مصر باستان نیز یافت شده است، جایی که فقط افراد مهم صندل می پوشیدند. صندل های مصری از پاپیروس و سایر مواد از جمله چرم و چوب ساخته می شدند. یونانیان و رومیان باستان نیز صندل می پوشیدند. با این حال، با ظهور مسیحیت، صندل ها بدنام شدند، زیرا رهبران کلیسا فکر می کردند که صندل باعث می شود پای زنان خیلی برهنه باشد.

در دوران مدرن، صندل ها بسیار محبوب بوده اند، به خصوص در آب و هوای گرم. با رشد تولید انبوه کفش، صندل ها در سبک ها و مواد مختلفی تولید شده اند – از بند ساده تا صندل پلت فرم. اصطلاح صندل همچنین برای اشاره به کفش کوتاه زنانه یا دمپایی سبک استفاده شده است.

در دوره کاسی ها (حدود 1600 تا 1200 ق. م.) در بین النهرین، کفش های نرم توسط مردم کوهستانی در مرز ایران که در آن زمان بر بابل حکومت می کردند، معرفی شد. این اولین نوع کفش یک روکش ساده از چرم بود که ساختار اصلی آن یک مقرنس بود که با بندهایی از پوست خام روی پا نگه داشته می شد. زنان یونانی اغلب پابرهنه می‌رفتند یا صندل می‌پوشیدند، اما در داخل خانه گاهی کفش‌های نرم و بسته می‌پوشیدند که در دوره هلنیستی لوکس شد و رنگ‌های سفید یا قرمز ترجیح داده می‌شد. تا قرن پنجم قبل از میلاد، زمانی که نفوذ یونانی غالب شد، اتروسک ها کفشی بلند و بنددار با پنجه برگردان می پوشیدند. رومی ها که اصناف کفش را تأسیس کردند، کفش آنها بر اساس جنسیت و رتبه متفاوت بود.

سیر تاریخ چرم و انواع کفش

از زمان های بسیار قدیم، کفش ها از چرم ساخته شده اند. چرم لوکسی که در بهترین کفش های مردانه و زنانه استفاده می شود، چرم گوساله است. چند منظوره ترین چرم که برای بسیاری از انواع کفش استفاده می شود، چرم پهلو است که از پوست گاو ساخته می شود و به آن ساید می گویند زیرا پوست بزرگ از وسط به دو طرف برای جابجایی بریده می شود. پوست بز، برای کفش مجلسی زنانه و دمپایی مردانه استفاده می شود. از پوست گوسفند در آستر و دمپایی استفاده می شود. از چرم خزندگان (تمساح، مارمولک و مار) در کفش های زنانه و برخی مردانه استفاده می شود. چرم لاکی، که معمولا از پوست گاو ساخته می شود، سطحی سخت و براق دارد. جیر از هر یک از چندین چرم (پوست گوساله، بچه یا گاو) با صاف کردن سطح داخلی برای ایجاد یک روکش چرم ساخته می شود.

اگرچه چرم همچنان غالب است، اما در کفش با لاستیک و الیاف و ترکیبات مصنوعی جایگزین شده است، به ویژه برای پاشنه ها و سایر اجزای کفش. آسترها و رویه ها ممکن است پارچه های طبیعی یا روکش دار باشند. جوش، پاشنه ها، و شمارنده ها (سفت کننده های پاشنه) ممکن است پلاستیکی باشند. اکثر زیره های داخلی و خارجی اکنون غیرچرمی هستند. پایه پارچه ای با پوشش شیمیایی سطحی را می توان در بافت ها و طرح های مختلفی ساخت که بسیاری از آنها دانه های چرم را شبیه سازی می کنند. امروزه چرم مصنوعی و جیر مصنوعی نیز در کفش استفاده می شود. چنین مواد مدرن هزینه کمتری دارند و استانداردهای عملکرد را برآورده می کنند. پارچه های خاصی از جمله کتان، ساتن و ابریشم نیز در کفش استفاده می شود.